Kategoria: Bez kategorii

Kolejne „Bajkowe popołudnie” za nami. W tym tygodniu nadal pozostaliśmy w kolorowym, jesiennym klimacie, zwłaszcza, że za oknem jeszcze nadal piękna pogoda. Dziś towarzyszyła nam także opowiastka pt.: „Ja, spokój”. Krótka historyjka pokazująca jak ważne jest piękno, które nas otacza, piękno przyrody, czy innych obecnych w naszym życiu drobnych sytuacji, których nie dostrzegamy w codziennym pędzie. My skupiliśmy się więc na wszystkich barwach jakie nas otaczają o tej porze roku. Dziś także tworzyliśmy drzewo, jednak tym razem zwracając uwagę na jego kolory. Powstały w ten sposób przepiękne jesienne prace. W między czasie, gdy kolory naszej jesieni, malowane farbami wysychały, wykonaliśmy krótkie ćwiczenie medytacyjne, zwracające uwagę na spokojny, głęboki oddech, a także kolorowaliśmy jesienne mandale. Dziś na naszych zajęciach, królowały spokój i uwaga.

Na dzisiejszym wakacyjnym spotkaniu w Bibliotece filii w Bereście, zmierzyliśmy się z bardzo poważnym tematem. Zastanawialiśmy się nad tym, „Czy dzieci kiedyś musiały pracować”. Dowiedzieliśmy się, że właśnie tak było, do tego w cale nie tak dawno, bo jeszcze w pierwszej połowie XX w. Dzieci pracowały, często bardzo ciężko, by pomóc rodzicom, którzy mieli niewiele pieniędzy. Pracowały m.in. w fabrykach, zakładach rzemieślniczych, sklepach, czy prywatnych domach jako służący. Dzieci mieszkające na wsi pracowały w polu, lub opiekowały się młodszym rodzeństwem. Dziś w Polsce nie wolno zmuszać dzieci do pracy ponad ich siły ani do zarabiania pieniędzy. Ich obowiązkiem jest codzienne chodzenie do szkoły. Niestety w wielu krajach na świecie, a głównie w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej nadal są one zmuszane by zarabiać na swe utrzymanie.

Po zapoznaniu się z dzisiejszym tematem dzieci, trochę przejęte, ale cieszące się, że jeszcze pracować nie muszą, a i od szkoły mogą odpocząć, dostały zadanie. Każdy miał zastanowić się kim chciałby być w przyszłości. Następnie przystąpiliśmy do pracy. Dziś każdy mógł przymierzyć się do swojego wymarzonego zawodu.

Na naszych dzisiejszych zajęciach zastanawialiśmy się: „Ile lat miał Tutanchamon, kiedy został faraonem?”. Okazało się, że liczył sobie wtedy ok. 9 lat, a zdarzało się że faraonami zostawały jeszcze młodsze dzieci. Sprawowały władzę z pomocą dorosłych doradców, jednak to one były głową państwa, miały ogromną władzę i inni musieli ich słuchać. Dowiedzieliśmy się także w jaki sposób w dzisiejszych czasach bada się piramidy, grobowce faraonów, oraz ich sarkofagi. Dzięki nowoczesnym

technologiom, możemy sprawdzić jak wyglądali, a nawet na co chorowali uwcześni władcy. Przyjrzeliśmy się także pismu egipskiemu, tzw. hieroglifom, porównując je do dzisiejszych emotikonów, które często zastępują nam całe słowa. Następnie w wielkim skupieniu, gdyż każdy chciał być jak najdokładniejszy, malowaliśmy złote, egipskie sarkofagi.